Kaapse waterlelie

De vijver is tot nu toe vooral beplant door kleine scheutjes waarvan er dit jaar nog niet al te veel gaan bloeien. Maar de Kaapse Waterlelie is de uitzondering op de regel. Eigenlijk verbazingwekkend hoe snel dat ding zich aanpast en ontwikkelt. Vier dagen nadat hij in de vijver stond verscheen het eerste blad al aan de oppervlakte. Nu staat er al sinds een week van deze prachtige bloemen in.

De Kaapse Waterlelie is eigenlijk helemaal waterlelie maar een wateraar. In Zuid-Afrika wordt deze plant op grote schaal gekweekt voor de consumptie. De zaden worden namelijk als een lekkernij beschouwd en ook de bloemen en de knol zijn eetbaar. Ik ga me er toch niet aan wagen.

Vandaag weer op zoek gegaan naar de blijkbaar mythische goudelrits, want deze is dus nergens te vinden. Het zou nochtans een zeer geschikte vijvervis zijn voor de aquatische amateur die liever niet heeft dat vraatzuchtige vissen alles wat leeft in de vijver met huid, haar en stengel opvreten. Zelfs op de alomgekende Mol markt was hij niet te vinden. Gelukkig niet voor niets helemaal naar Mol gebold want een verkoper had er wel Glanzend Fonteinkruid en nu kunnen we eindelijk beginnen met het vervangen van de Waterpest door meer inheemse zuurstofplanten.

Aan de beplanting rond de vijver heb ik nog niet veel aandacht geschonken maar aangezien mijn schoonbroer Hosta's en Salomonszegel op overschot heeft gaan die ergens een plaatsje krijgen naast de vijverrand. Geen idee of die het gaan trekken in de zandgrond, maar dat zullen we binnenkort dan wel leren zeker.