De droogtetest doorstaan

In tegenstelling tot enkele andere delen van de tuin heeft de nieuwe zonneborder deze uitzonderlijke droogte met glans doorstaan. Ik ben nu dan ook zeer blij dat ik planten heb aangeplant die zeer droogteresistent zijn: beenhard zijn die rakkers! Enkel de echinops ritro laat het een beetje afweten (maar misschien is dat een geniepigerd die zijn remonte later op het jaar inzet). Het grote kaasjeskruid bloeit nu zelfs zeer rijkelijk. Toch straf dat dit soort planten zo sterk kan groeien in zo'n extreme droogte!

In de bloemenweide zien we duidelijk twee helften. Tegen de vijver doen de wouw en reseda het uitstekend: deze trekken ook enorm veel hommels en bijen aan. Daar gonst het van de activiteit. In de halfschaduw onder deze planten steken nu ook andere planten de kop op. Zoals deze fijne rotsanjer (denk ik toch dat het is).

De rest van de bloemenweide lijkt nu op hoe ik mij steppe voorstel. Open plekken, dorre plukjes laag gras dat hoogstens tot aan mijn enkels komt en veel stof. Een keer maaien dit jaar zal ruim voldoende zijn denk ik.

Verstekeling!

In de "schaduwborder" (het ding is de naam eigenlijk niet waard) had ik wijfjesvarens geplant. Als snel bleek dat er in 1 van de potjes ook nog iets anders groeide dan een varen. Ik besloot het maar te laten doen omdat ik het niet kon plaatsen en ik ne curieuzeneuzemosterpot ben.
Sinds kort bloeit het ding (met die wijfjesvaren gaat het iets minder goed).

 

En volgens mij is het Fluitekruid. Hoewel het waarschijnlijk de vroegtijdige dood van de varen betekent ga ik het toch maar laten staan.

Maar de ster van de border is nu duidelijk de donkere ooievaarsbek (Geranium Phaeum). Die voelt zich erg goed in zijn sas en groeit en bloeit al heel sterk. Hopelijk zaaien ze zich even vlot uit!

 Ik vind de geraniums die dichter bij de wildvorm staan, zoals deze, eigenlijk veel mooier dan de gecultiveerde met veel te grote en opzichtige bloemen.

vieze dings

Een paar weken geleden viel het me voor het eerst op: hier en daar zat er een wit schuimkwakje op de planten.

En dan begint de fantasie op hol te slaan natuurlijk. Slakkeneitjes? Een merel met een uit de hand gelopen "snotvalling"? Een kwijlende rat?
Niets van dit alles. Eventjes googelen bracht de niet zo glamoureuze waarheid aan het licht. In dit schuimbolletje bevindt zich een schuimcicade. Een kleine wants die zich voedt met de sappen van de plant. Toch een slim beestje eigenlijk, zich lekker verstoppen in een bolletje schuim en ondertussen ongestoord zich volzuigen met een vers plantensapje. En het blijkt dan ook nog een zeer veel voorkomende plaag te zijn.

Op een of andere manier was het me nog nooit eerder opgevallen.

de Hof-leverancier

De vijver is nog steeds niet helemaal af: de randafwerking stel ik nu al een eeuwigheid uit. Het plan was begroeiingsmatten te gebruiken. Dit zijn PVC matten met een soort gaasstructuur die over de vijverrand gelegd worden. Hierin worden dan "kruipende" planten zoals Penningkruid gezet die daarin wortelen en dan de rand helemaal gaan begroeien.

Helaas zijn deze PVC matten vrij moeilijk te vinden. Uiteindelijk vond ik ze dan toch bij de hof leverancier te Ekeren.

Het was vandaag de eerste keer dat ik daar kwam en dit is absoluut zeker de winkel met het grootste aanbod aan vijverartikelen welke ik ooit gezien heb. Vele soorten vijvervis (van gigantische kois to minieme grondeltjes),en een enorm aanbod aan planten, zelfs rivierkreeftjes! Indrukwekkend.

En vooral de moeite waard om te vermelden is het enorme aanbod aan inheemse zuurstofplanten. Bij de meeste winkels hebben ze waterviolier, gedoornd hoornblad, lidsteng en waterranonkel als inheemse soorten maar hier hebben ze nog eens een stuk of vier (!) soorten fonteinkruid, aarvederkruid en sterrenkroos. Er bevindt zich nu dan ook een mandje aarverderkruid in mijn vijver.

Als nadeel moet ik wel de prijzen vermelden, deze zijn aan de hoge kant vergeleken met bv Pelckmans. Maar voor dingen die je nergens anders vindt neem ik dat er graag bij.