dinsdag 2 maart 2010

Roots

Waarom die behoefte aan een "natuurtuin"?
Ik denk eigenlijk dat het veel met mijn jeugd te maken heeft. Mijn ouders woonden vroeger net achter de boerderij van mijn grootmoeder. Dat was een authentieke Kempische langgevelhoeve waar je vanuit de living rechtstreeks de varkensstal kon binnenlopen (alwaar het toilet was) en gebouwd voor de tijd dat men vond dat een badkamer een levensnoodzakelijk iets was.
Met dank aan http://www.houthalen-helchteren.be/ voor de foto:
Het leukste was echter het erf. Er was een grote weide waar eerst schapen en later het jaarlijkse kerstdiner in rondscharrelde. Er was een boomgaard met hazelaars, een notelaar, perenbomen, appelbomen, pruimenbomen, kriekenbomen en een gigantische kersenboom, een grote moestuin, enkele hagen en een houtkant maar vooral, mijn favoriete gedeelte, een prachtig hooilandje. Het hooilandje werd gebruikt om de konijnen (mijn vader was toen nog een zeer bekende konijnenkweker) van hooi te voorzien, werd tweemaal per jaar met de zeis gemaaid, en stond vol met allerhande bloemen en kruiden die massa's insecten aantrokken. Dit alles trok dan weer horden kleine vogels en knaagdieren aan wat dan weer grotere gasten zoals de sperwer, torenvalk, wezels en uilen aantrok. Ik ben in mijn jeugdjaren dan ook veel bezig geweest met het vangen, bestuderen en beloeren van allerhande beestjes. Echt een superplek om als kind in op te groeien.
Vooral de uitbundigheid van het hooiland is me bijgebleven. Dus toen we ons huis kochten met een behoorlijke tuin erbij speelde ik met het idee om hier ook zo'n hooilandje aan te leggen ben ik eens beginnen googelen en zo heb ik de uitstekende blogs van AnneTanne ( www.annetanne.be/kruidenklets ) en Bart ( http://eigenwijzetuin.be/ ) ondekt. En zo is het hier allemaal begonnen.

Maar ik heb ook slechte herinneringen aan de boerderij! Er was namelijk ook onvervalste dwangarbeid aan verbonden. Omdat ons gezin (en dan vooral mijn vader) instond voor het onderhoud van de moestuin en er bepaalde piekperioden waren (planten en oogsten) moest de enige zoon des huizes (ikke dus) meehelpen. En dat vond ik niet bepaald leuk. Ik had vooral een rothekel aan de aardappeloogst en die was omvangrijk, wij voorzagen zo'n achttal gezinnen van een jaarvoorraad piepers. Zo'n hele dag gebogen met je handen in de grond staan wroeten en af en toe een spijsrotte aardappel tussen je vingers tot moes verwerken  is echt niks voor mij. Daarom dus ook dat er hier voor het eerst geen moestuin komt!
Maar de slechtste herinneringen heb ik aan het rooien van al de bomen die op het erf stonden. Nadat mijn grootmoeder was overleden was werd de boerderij afgebroken en het erf ontruimd want de grond werd verkaveld en verkocht, het was nu eenmaal bouwgrond en dus heel veel geld waard. Ik had het gevoel dat ik mijn kindertijd door de hakselaar haalde. Echt jammer dat het allemaal weg is en vervangen is en gaat worden door keurige nieuwbouwwoningen met gemillimeterde gazon.
Nu ja, ik hoop dat ik hier een nieuwe start kan maken en mijn kinderen toch een beetje dezelfde ervaringen en verwondering over de natuur kan geven als diegene die ik vroeger heb gehad. Geen zaliger gevoel dan op je buik tussen het gras en de bloemen liggen kijken naar een of ander veelkleurig insect dat je nog nooit eerder hebt gezien.

4 opmerkingen:

  1. Wow... da's een hele chique langgevelhoeve op die foto!
    Hier in de streek hebben ze zelden een verdieping.
    Ons eigen huis is zo'n verbouwde hoeve, en die had langs de voordeur aan één kant één, en aan de andere kant twee vensters...
    (We hebben de binnenindeling grotendeels behouden, al is de stal de living geworden, en is er in de opkamer een badkamer gekomen...)
    Mijn tuin is niet zozeer ontstaan uit herinneringen aan de tuin van mijn grootouders, maar aan de tuin van wat het ouderlijk huis van mijn grootvader was geweest, en aan het tuintje dat bij het ouderlijk huis van mijn grootmoeder hoorde (vooral de meidoornhaag daarrond is me bijgebleven...)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die foto is van een hoeve in Houthalen-Helchteren maar ik vond wel dat het er redelijk op leek. Maar nu je het zegt, er was geen verdieping aan. Er waren 2 slaapkamers onder dak (waar het verschrikkelijk koud moet geweest zijn 's winters) en de rest was een grote hooizolder. De grote poorten naast de voordeur kloppen wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geweldig toch dat jeugdsentiment en vooral dat het zovveel jaren later nog zo'n invloed heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ons boerderijtje was wel een Kempisch keuterboerderijtje, maar echt van het keuterigste soort...
    Dus de staldeur was hier gewoon een 'bloes en rok' geval, en de schuurdeur was wel een vleugeldeur... maar het geheel was toch een stuk korter.

    (Ik bedacht me zelfs, dat de huisdeur zelfs maar één raam aan weerskanten had, het zijn wijzelf die in de ene kamer de ramen veranderd en verdubbeld hebben.)
    De 'verdieping' was hier eigenlijk helemaal zolder, al was er met planken een klein hokje afgeslagen dat de zoon des huizes een tijdlang als slaapkamer gebruikte.

    BeantwoordenVerwijderen